தீதும் நன்றும் பிறர்தர வாரா - புறம்

வாழ்க்கை என்றால் ஆயிரம் இருக்கும்.
வாயில் தோறும் வேதனை நிற்கும்.
நம் மானம் என்ற உயிர் காக்க மனக்கதவை மூடிக்கொண்டால் அது நாலு பக்கம் திறந்து கொள்ளும். அப்போது நம் நிலை எவ்வாறு இருக்கும் ?

ஒன்று நம் செயல்களுக்காக நம்மை நாமே நொந்து கொள்ளும் நிலை.
மற்றொன்று பிறரைக் காரணம் காட்டி மனம் மாறுபடும் நிலை. இது ஏன் ?
நம்முடைய வெற்றிகளுக்கும் நன்மைக்கும் நாம் எப்படிக் காரணம் ஆகின்றோமோ அது போல்தான் நம் துன்பங்களுக்கும் தோல்விகளுக்கும் நாம் தாம் காரணம்.

இன்பத்தைக் கண்டு மனம் மகிழ்கின்ற நாம் துன்பத்தைக் கண்டு
துவளும் போது பிறரைக் கை காட்டுகிறோம். தீதும் நன்றும் பிறர் தர வருவதில்லை! நாமே தான் நம் செயல்களுக்குக் காரணம். நம்மை விட்டுப் பிரியாத நிழலைப் போன்று நம் செயல்களின் பயனும் நம்மைத்தான் பின் தொடரும்.

விதை விதைத்தால் பழம் பெறலாம்.
வினை விதைத்தால் வினைதான் விளையும்.
நல்வினை என்றால் நற்பயன். தீவினை என்றால் தீமைப்பயன்.

இதை நம் மனத்தில் கொண்டால் நாம் பிறர் மீது சினங் கொள்ள மாட்டோம். புன்னகைப்பது ஒன்றும் புரியாத தத்துவமில்லையே !
புரிந்து செயல்களைச் செய்வோம் ! புன்னகைப்போம் !!!