குடிக்கத் தண்ணீர் !
கண்ணீர்தான் வருகிறது !
ஒற்றுமை ! ஒற்றுமை !
என்ற உணர்வே
வற்றி விட்டதா ?
உலகம் எப்படியோ
எல்லாம் விரிந்து
விரைவாகி விட்டது !
இருந்தும் நம்மனம்
சுருங்கி விட்டதே !
ஒன்றாய் இருந்தால்
கூடப் பங்கு !
அதிலும் எட்டில்
ஒன்று ! இதைத்
தரமனம் இல்லையே !
மக்களைத் தூண்டுவது
அரசியல் தானே !
காலமே ! காலத்தின்
மக்களே ! ஒன்று
பட்டு நினையுங்கள் !
மக்களே ! இயற்கையை
துண்டா டாதீர்கள்!
நீதிக்குத் தலை
வணங்கி நீரினைப்
பகிர்ந்து கொள்வோம் !
நீரில் குலமில்லையே !
கொதிப்படைவதற்கு !
நிறம் இல்லையே !
வெறுப்படைவதற்கு !
ஈரத்தோடு இணைந்திடுவோம் !
Friday, April 4, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
படிக்க, சுவைக்க, கருத்து மழை பொழிய - ஒரு பா !
மிக நன்று. நெஞ்சின் ஈரம் வற்றி போனவர்கள் ஈரத்தோடு இணைவது சாத்தியமா?
நி.ந, நன்றி வருகைக்கு
முடியாததை எல்லாம் முடிந்ததாக நினைத்துப் பார்ப்பது தானே மனித மனம். நடக்காவிட்டால் நினைத்தாவது ஆறுதல் பெறலாமே !
//குடிக்கத் தண்ணீர் !
கண்ணீர்தான் வருகிறது !
ஒற்றுமை ! ஒற்றுமை !
என்ற உணர்வே
வற்றி விட்டதா ?//
அக்கா... ”நச்”சின்னு கேட்டிருக்கிங்க..கவிதை சூப்பரு..:)
அருமையா இருக்கு செல்வி இந்தக் கவிதை...
காத்துக்கும் கடலுக்கும் சண்டைப் போடாம இருந்தாங்கன்னா சரிதான்!!
:(
ரசிகன்,
கையில் இருக்கிற தண்ணீரை குடிக்காதே என்று தடுப்பது போல் இருந்தது எனக்கு. என்ன செய்வதென்று தெரியாத நிலையில் நச்சென்ற கவிதை. அவ்வளவுதான்.
மல்லிகை,
ஆமா - இயற்கையையும் துண்டாட நினைத்தால் நாம் என்ன செய்வோமோ தெரியவில்லை என்ற ஏக்கம் தான் இப்போது !!!
Post a Comment