சாதனை - ஒரு கண்ணோட்டம் !

கைப்பையை வைத்துவிட்டு களைப்பாய்ப் பார்க்கும் சங்கரன் ஒரு நாளும் தன் உணர்வை வெளிக் காட்டியதில்லை.

எப்போதும் சிந்தனை தான். சிரித்து மகிழ்வதற்கும் சில நேரங்கள் உண்டு என்பதை மறந்து போன முகம் அவனுடையது !

எப்பொழுதும் எங்காவது எதற்காவது ஓட்டிய சிந்தனையுடன் செயல்படுவது தான் அவன் வழக்கம் !!

ஆண்டுகள் ஐம்பதைக் கடந்தாலும் அதே இயக்கம் தான் அவனுடையது. அவன் எப்போது மனம் விட்டுச் சிரிப்பான் என்பது எவர்க்கும் தெரியவே தெரியாது.

அவனுக்குச் சீற்றம் வராமல் பார்த்துக்கொள்வது தான் மற்றவர் வேலை. இது எழுதாத விதி. விடை ஏக்கம் தான் பெருமூச்சு !

நாளாக நாளாக ஒன்று நன்றாய்ப் புரிந்தது. ஒன்றா இரண்டா ? ஓராயிரம் ! ஒன்று ஓய்ந்தால் மற்றொன்று தொடரும். இத்தனைக்கும் குருவிக்கூடு தான் அவன் வீடு .........

ஆனால் உண்ணவும் உறங்கவும் ஓய்வாக இருக்கவும் விடாத உறவுகள். ஒன்று ஓய்ந்தால் மற்றொன்று தலை தூக்கும் ! அது மூத்தவன் என்ற முன்னுரிமையால்!!

இதிலெல்லாம் விடுபட்டு எப்படிச் செயல் படுவது என்ற எண்ணம் தான் அவன் ஓட்டம். எப்படியோ உழைத்துப் பிழைத்துக் கொண்டிருந்தான் இம்சை செய்யும் உறவுகளுக்கிடையே.

வானில் ஒரு சூரியனும் உண்டல்லவா? கார்மேகங்களுக்கிடையே! வாடிய காலங்களெல்லாம் போய் வளம் காணும் காலமும் வந்தது. கண்மணிகள் வளர்ந்தன. வாழ்வில் ஒளி கூட்டின ! மலர்ச்சிப் பார்வையால்!

கண்மலர்கள் படிப்படியாய் வளர்ந்தன. ஆம் - படித்தே வளர்ந்தன. உழைத்து உழைத்து ஓய்வின்றிச் செல்லும் தந்தையை நோக்கின. செயலாற்றும் கரங்கள் செழுமை பெற்றன. தன்னம்பிக்கையால் தலை நிமிர்ந்தான்.

சூரிய ஒளியைக் கண்டு தலை சாய்க்கும் சன்னல் பூக்களாய் பெற்றோர் மனங்கள் மகிழ்ந்தன மக்களின் செயல்பாட்டில்!

காலத்தில் முடித்து விட்ட கடமைகள் கண் சிமிட்டின அவன் முன்னே. கனிவாய் இருந்தது அவன் மனம். கண்கள் சிரித்தன. உதடுகள் புன்னகைத்தன.

ஒழுங்காய் முடித்த கடமையில் உவக்கும் உள்ளம் போல் எட்டிப்பார்த்தது இளமை. ஆம். முதுமையில் இளமை. இது என்ன முரண்பாடு. சில நேரங்களில் முரண்பாடுகள் சுவை கூட்டும் அல்லவா ? அப்படி ஓர் சுவை.

தனித்து விடப்பட்ட உள்ளம் அடிக்கடி நினைப்பது இதனைத்தான். சாதனை என்பது தன்னைச் சரியாய் நடத்துவதும் தானே !!!!
------------------------------------------------------------------------------------------------